คอสเพลย์ – งานอดิเรกสำหรับบางคน งานที่มีปัญหาทางกฎหมายสำหรับคนอื่น

การติดต่อครั้งแรกของฉันกับคอสเพลย์คือตอนที่ฉันเริ่มสนใจอนิเมะและมังงะและไปงานประชุมเล็กๆ และงานแฟนมีตติ้งในเยอรมนี ดูเหมือนเป็นงานอดิเรกที่น่าสนใจ แต่ฉันไม่เคยทำเลยเพราะขาดทักษะในการทำเครื่องแต่งกาย ในเยอรมนี คอสเพลย์ยังคงเป็นงานอดิเรกเฉพาะกลุ่ม แต่ในญี่ปุ่น คอสเพลย์เป็นงานหลัก และนักคอสเพลย์บางคนก็ทำให้มันเป็นงานหลัก

คอสเพลย์ค่อนข้างเป็นที่นิยมในญี่ปุ่น

สนามกีฬา Haco ในชิบะ

ในโตเกียวและจังหวัดใกล้เคียง มีสตูดิโอถ่ายภาพหลายแห่งที่เชี่ยวชาญด้านการถ่ายภาพคอสเพลย์ เช่น Haco Stadium ใน Chiba และ Ikebukuro, Studio Aria ใน Tachikawa หรือ Studio Booty ในชินจูกุ ทุกห้องมีห้องตามธีมที่แตกต่างกันหลายห้อง เพื่อให้สามารถรองรับคอสเพลย์ได้หลากหลายและมีคอลเลกชั่นอุปกรณ์ประกอบฉากมากมายที่สามารถเช่าได้ฟรี เมื่อเทียบกับสตูดิโอถ่ายภาพทั่วไปแล้ว ยังมีราคาถูกอีกด้วย คุณสามารถใช้ได้ทั้งวันในราคาประมาณ 4,000 ถึง 5,000 เยน

อุปกรณ์ประกอบฉากที่ Studio Aria

สตูดิโอบางแห่งยังมีบริการถ่ายภาพ ซึ่งคุณสามารถให้ช่างภาพมืออาชีพถ่ายโดยมีค่าธรรมเนียมเพิ่มเติมและบริการเช่าเครื่องแต่งกาย นอกจากนี้ยังมีงานคอสเพลย์ตลอดทั้งปี ซึ่งคุณสามารถถ่ายภาพในสถานที่ต่างๆ เช่น สถานที่ร้าง โบสถ์ หรือซากปรักหักพัง

คอสเพลย์เป็นที่นิยมมากทางออนไลน์ และคุณสามารถหาโปรไฟล์ทางสื่อโซเชียลของชาวคอสเพลย์ได้มากมาย บางคนถึงกับโด่งดังจนสามารถหาเลี้ยงชีพได้ด้วยการขายภาพถ่าย/วิดีโอ การเข้าร่วมเซสชั่นภาพถ่ายที่ต้องเสียค่าใช้จ่าย ฯลฯ

แต่ห้ามใส่คอสเพลย์ออกนอกบ้าน

อย่างไรก็ตาม ในความเป็น "ปกติ" คอสเพลย์ยังคงถูกดูหมิ่นในญี่ปุ่น ถือเป็นมารยาทที่ไม่ดีที่จะเดินไปรอบๆ ในชุดคอสเพลย์ของคุณ เว้นแต่จะมีงานคอสเพลย์ แต่ถึงแม้จะเป็นงานอีเว้นท์ก็มักจะไม่ได้รับอนุญาตให้มาในชุดคอสเพลย์ ชาวคอสเพลย์มักจะมาโดยไม่มีการแต่งหน้าและสวมเสื้อผ้าธรรมดาและเปลี่ยนและแต่งหน้าและทำผมในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ผู้จัดงานจัดเตรียมไว้ให้ เช่นเดียวกับการถ่ายภาพคอสเพลย์ในสตูดิโอถ่ายภาพ สตูดิโอบางแห่งอาจขอให้คุณถอดวิกและสวมเสื้อคลุมหากคุณออกจากสตูดิโอเพื่อหาอะไรดื่ม

ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น เห็นได้ชัดว่าไม่ควรใส่เครื่องแต่งกายที่มีปีกขนาดใหญ่หรือเครื่องแต่งกายที่มีผิวหนังจำนวนมาก แต่เครื่องแต่งกายบางชุดดูเหมือนชุดนักเรียนหรือคล้ายกับแฟชั่นโลลิต้า พวกคอสเพลย์ก็แค่ใส่วิกแฟนซีและแต่งหน้าหนักๆ ลงไปด้วย ถ้าไปฮาราจูกุจะเจอคนที่มีสไตล์แฟชั่นที่ฉูดฉาดพอๆ กับคอสเพลย์ แต่คนพวกนี้ใส่ได้เพราะเป็น “แฟชั่น”?

ประเด็นเรื่องคอสเพลย์และกฎหมาย

เมื่อเร็ว ๆ นี้คอสเพลย์ได้กลายเป็นหัวข้อของการอภิปรายทางกฎหมายในญี่ปุ่น เกี่ยวกับชาวคอสเพลย์ที่ทำเงินจากการละเมิดลิขสิทธิ์งานอดิเรกกำลังถูกพูดถึงอยู่ในขณะนี้ จนถึงตอนนี้ ชาวคอสเพลย์จะคอสเพลย์สิ่งที่พวกเขาต้องการโดยไม่ต้องขออนุญาตจากผู้เขียนหรือบริษัทที่เป็นเจ้าของสิทธิ์ในแฟรนไชส์ ซึ่งในความคิดของฉันก็ไม่เป็นไรถ้าคุณทำเป็นงานอดิเรก แต่เรื่องการทำเงินผมเห็นด้วยว่าควรได้รับอนุญาตจากเจ้าของสิทธิ์ก่อน ท้ายที่สุดแล้ว ผู้เขียนทำงานอย่างหนักในเรื่องราวของพวกเขาเพื่อให้เป็นที่นิยม และบริษัทใช้เงินเป็นจำนวนมากในการโฆษณาเพื่อทำให้แฟรนไชส์ของพวกเขาเป็นที่นิยม การคอสเพลย์ตัวละครที่โด่งดังอาจจะทำให้ชาวคอสเพลย์ได้รับความสนใจและขายภาพได้มากกว่าการคอสเพลย์ตัวละครที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก

ดังนั้น จึงสมเหตุสมผลที่นักคอสเพลย์ควรต้องได้รับอนุญาตและอาจต้องจ่ายค่าธรรมเนียมใบอนุญาตให้กับเจ้าของสิทธิ์ ฉันคิดว่าบางคนอาจจะไม่เป็นไรโดยไม่มีค่าธรรมเนียมใด ๆ เพราะพวกเขาคิดว่าเป็นโฆษณาฟรี แต่บางคนอาจเรียกเก็บเงินบางอย่างเช่นเดียวกับ Nintendo ที่เรียกเก็บส่วนหนึ่งของผลกำไรของ Lets Players จนถึงขณะนี้ยังไม่มีการตัดสินใจใดๆ แต่มีแผนที่จะปรับปรุงกฎหมายลิขสิทธิ์เกี่ยวกับคอสเพลย์

อีกสิ่งหนึ่งที่ฉันพบว่ามีปัญหาคือเมื่อชาวคอสเพลย์ถ่ายรูปเฉพาะชุดว่ายน้ำหรือชุดชั้นในเมื่อตัวละครไม่เคยปรากฏในสถานการณ์เช่นนี้ในอนิเมะ มังงะ หรือเกม

ในกรณีนี้จะทำเพื่อความนิยมและยอดขายที่ดีขึ้นเท่านั้น แต่ฉันไม่คิดว่าผู้เขียนจะมีความสุขมากที่ได้เห็นตัวละครที่พวกเขาทำงานหนักจนไม่ได้แต่งตัว มันขึ้นอยู่กับบุคคลที่ฉันเดา แต่ฉันไม่ชอบถ้าฉันเป็นนักเขียน แล้วถ้าไม่ใส่คอสตูมจะเล่นเป็นคอสตูมจริงมั้ย? หากพวกเขาปรับปรุงกฎหมาย อาจเป็นไปได้ที่ผู้ถือสิทธิ์จะกำหนดประเภทคอสเพลย์ที่พวกเขาอนุญาตและสิ่งที่พวกเขาไม่ต้องการเห็น

คุณเคยทำคอสเพลย์หรือไม่? คุณคิดว่าชาวคอสเพลย์ที่ทำเงินควรจ่ายค่าธรรมเนียมใบอนุญาตให้กับเจ้าของที่ถูกต้องหรือไม่?

By Eli
source